ช่วงเวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วเสมอ
เป็นความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นในใจเมื่อเรารู้ว่าเรื่องราวนั้นตลกดี สัมผัสของโดราเอมอนและผองเพื่อนที่สร้างเสียงหัวเราะและความสนุกสนานให้กับแฟนอนิเมะ (รวมทั้งตัวผู้เขียนเอง) อายุ 50 ปีแล้ว และเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อเราออกจากโรงละคร หลังจากเรื่องราวในโดราเอมอน: ไดโนเสาร์ตัวใหม่ของโนบิตะ ภาพยนตร์เรื่องโดราเอมอนครั้งที่ 40 พาเราย้อนเวลากลับไปในวัยเด็ก เพื่อไปผจญภัยในโลกของไดโนเสาร์ เหมือนกับตอนที่โนบิตะเจอไดโนเสาร์พีสุเกะสีส้มจากโดราเอมอน: ไดโนเสาร์ของโนบิตะในฉบับปี 1980 และ 2006 รอยยิ้มเสียงหัวเราะและความสุขในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เราเดินทางกลับ กับโดราเอมอนโนบิตะชิซุกะซูเนโอะไจแอนท์และผองเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกัน ยังคงชัดเจนในความทรงจำของฉัน ราวกับว่าการผจญภัยนี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ เรื่องราวของโดราเอมอน: ไดโนเสาร์ตัวใหม่ของโนบิตะเริ่มต้นขึ้นเมื่อโนบิตะบังเอิญไปเจอหินลึกลับที่เขาเชื่อว่าเป็นไข่ไดโนเสาร์ โนบิตะขอให้โดราเอมอนสวมผ้าคลุมแห่งกาลเวลา เพื่อพิสูจน์ว่าก้อนหินนี้เป็นไข่ไดโนเสาร์จริงหรือไม่. เมื่อโนบิตะและโดราเอมอนตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ พวกเขาพบกับไดโนเสาร์สองตัวที่ฟักออกมาจากไข่โนบิตะจึงตัดสินใจที่จะเลี้ยงดูพวกมันด้วยตัวเอง ตั้งชื่อตามชื่อคิว (สีเขียว) และมิว (สีชมพู) นับเป็นการเริ่มต้นการผจญภัยครั้งใหม่ของโดราเอมอนและผองเพื่อนในโลกแห่งไดโนเสาร์ยุคครีเทเชียส สิ่งแรกที่เราชื่นชมนี่คือเรื่องราวของผู้กำกับคาซึอากิอิมาอิซึ่งเคยกำกับโดราเอมอนเดอะมูฟวี่ในเรื่อง Doraemon: Nobita’s Treasure Island (2018) และ Genki Kawa มูระผู้เขียนบทซึ่งเคยดำรงตำแหน่งโปรดิวเซอร์ให้กับภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่องเยี่ยม Your Name (2016) ค่อนข้างให้ความเคารพต่อความรู้สึกของแฟน ๆ โดราเอมอนแฟร์ ด้วยสไตล์การเล่าเรื่องและบรรยากาศมากมาย. ฉากในภาพยนตร์ชวนให้เราคิดถึงเรื่องราวของโดราเอมอน: ไดโนเสาร์ของโนบิตะ ตั้งแต่ฉากที่คิวและมิวกำลังฟักออกจากไข่รวมถึงช่วงเวลาที่โนบิตะเลี้ยงคิวและมิอุมันเป็นสภาพแวดล้อมที่ชวนให้คิดถึงข้อเท็จจริงที่โนบิตะเลี้ยงพีสุเกะ […]
